در برابر ریش‌سفیدان

انسان باید در برابر ریش‌سفیدان و مردمان والا مرتبه، مراقب حرف‌های خود در مورد موضوعاتی مثل دانش، اخلاقیات یا فرهنگ مردم باشد.

فرهنگ استحقاقی

رابرت کیوساکی:

مدارس ما به جای آموزش ماهیگیری و مهارت و نگرش صحیح، دارند فرهنگ "استحقاقی" را پرورش می‌دهند.

استحقاق!

رابرت کیوساکی:

چیزی که من از آن می‌ترسم، ذهنیت و طرز تفکر "استحقاقی" درحال رشد است. این نگرش که "دولت موظف است از من مراقبت کند"، در فرهنگ ما خیلی شایع شده است. وقتی کارگری کارش را از دست می‌دهد، اولین کاری که انجام می‌دهد، این است که درخواست مزایای بیکاری می‌دهد.

آهنگ پیشرفت

پیشرفت دو نوع است، پیشرفت در حوزه "تکنولوژی" و پیشرفت در حوزه "فرهنگ"؛ برای مواجهه با آن‌ها، رویکردهای متفاوتی وجود دارد.

در پیشرفت در حوزه تکنولوژی، عامل تجربه بسیار حائز اهمیت است. به‌طوری که انسان با استفاده از تجربه، به چگونگی استفاده از کالا و یا نحوه تولید آن پی برده و در صدد رفع نیازهایش به وسیله آن است. اما در پیشرفت در حوزه فرهنگ، عامل تفکر بسیار مهم است. یعنی اگر ما توانایی فکر کردن راجع به مسائل، حوادث و رفتارهای‌مان را نداشته باشیم، اقدامی نداریم و در نتیجه دیگران برای مسائل و رفتارهای ما برنامه‌ریزی خواهند کرد.

عامل تجربه یا آزمون‌وخطا در پیشرفت تکنولوژیکی، یک امر طبیعی است و نیازی به برنامه ویژه‌ای برای آموزش ندارد. هر انسان کنجکاوی، ابزار مورد نیازش را یافته و به دنبال یادگیری آن است. او نیاز به موتور محرک ندارد و خودش راهش را پیدا می‌کند. اشتباه کردن در آن نیز، ضرر قابل ملاحضه‌ای را به دنبال نخواهد داشت. اما در پیشرفت در حوزه فرهنگ، اگر تفکر در کار نباشد، نتیجه آن چیزی جز پشیمانی نیست. زیرا اشتباه در این حوزه، ضررهای گاهاً غیر قابل جبرانی را متوجه ما می‌کند که شاید تا سال‌ها اصلاً متوجه آن نشویم و وقتی مطلع می‌شویم که رفتارمان با رفتار انسان‌های تکامل‌یافته کاملاً متفاوت شده و به کارهای پَست عادت کرده‌ایم.

"قبل از انجام هر کاری فکر کن. فکر کن که اگر این کار را انجام بدهی چه ضررهایی نصیب تو می‌شود. چه سودهایی بدست می‌آوری. سبُک و سنگین کُن ببین ارزشش دارد وقت خود را در بهره‌برداری از این محصول یا کالای جدید صَرف کنی؟"

متأسفانه سیستم آموزشی ما، افراد متفکر را تربیت نکرده است؛ لذا میزان خطاهایی که در جامعه ما رخ می‌دهد بسیار بالاست. در افراط و تفریط‌های جامعه نسبت به میزان استفاده از تکنولوژی‌های روز دنیا، این موضوع نمایان است.

جامعه ما، تا فکر کردن را در خود نهادینه نکند، نمی‌تواند ظرفیت فرهنگی خود را ارتقا دهد و نسبت به اتفاقات، کورکورانه عمل خواهد کرد؛ به ضرر و زیان‌ها توجه نکرده و به بهانه‌های مختلف، ضررهای بسیاری را متوجه خود می‌کند.

تفکر، راه‌حل مواجهه با مسائل و اتفاقات در حوزه فرهنگ و تجربه، راه‌حل حرکت به سوی فناوری است که هردو، پیشرفت کیفی و کمی را در جامعه به وجود می‌آورند و جامعه را از حالت تک‌بُعدیِ صِرف خارج می‌کنند. جامعه‌ای که به لحاظ تکنولوژیکی خوب و به لحاظ فرهنگی ضعیف است، درحال درجا زدن است.

موفقیت دانش‌آموزان

رهبر آموزشی، موفقیت همه دانش‌آموزان را با حمایت، ایجاد و حفظ فرهنگ مدرسه و برنامه‌های آموزشی هدایت شده، در جهت یادگیری دانش‌آموزان و رشد حرفه‌ای کارکنان، بهبود می‌بخشد.

وادادگی

وادادگی مدیران در مقابل فرهنگ بیگانه، مهم‌ترین عاملی است که دستگاه‌های فرهنگی را به انحراف می‌کشاند.